Chicken Heart, Hiroshi Shimizu, 2002

 «Chicken Heart» από τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Hiroshi Shimizu και το 2002, παραγωγής της εταιρείας του σπουδαίου, πολυτάλαντου καλλιτέχνη Takeshi Kitano, της Office Kitano.

 Η υπόθεση της ταινίας:
 Τρεις άνδρες συναντιόνται κάθε βράδυ στο αγαπημένο τους στέκι, για να μοιραστούν την ανυπόφορη μοναξιά τους και την μίζερη τύχη τους. Κανένας από αυτούς στην πραγματικότητα δεν πιστεύει ότι το μέλλον κρύβει ένα χαμόγελο, μια καλύτερη τύχη.
Σπρωγμένοι από συγγενείς και φίλους, που θέλουν να του δώσουν κουράγιο, οι τρεις άνδρες αφήνουν να κυλάει ο καιρός χωρίς να κάνουν τίποτα. Ο πιο νεαρός έχει βρει ένα πρωτότυπο τρόπο να βγάζει τα προς το ζην. Έτσι κάθε βράδυ προσφέρει σε μεθυσμένους επιχειρηματίες μια ασυνήθιστη υπηρεσία. 
 Για 2000 γεν τους δίνει την ευκαιρία, να τον σπάσουν στο ξύλο, χρησιμοποιώντας τον σαν ανθρώπινο σάκο του μποξ. Ο τριάντα και κάτι Μαρού, πουλάει καπέλα, στην υπό διάλυση οικογενειακή επιχείρηση. Μέσα σε μια στιγμή απελπισίας, προσπαθώντας να αλλάξει καριέρα, αρχίζει να πουλάει τούφες μαλλιών σε φαλακρούς, που συναντάει στον δρόμο. Κι ο Ασάντα η πιο μυστηριώδης φιγούρα από όλη την παρέα, αγοράζει ένα παμπάλαιο πλοιάριο και ονειρεύεται να σαλπάρει σε μακρινές θάλασσες στα πέρατα του κόσμου. Αυτοαποκαλούνται αντικομφορμιστές που έπεσαν με εκκωφαντικό θόρυβο στο ρινγκ της άγριας καθημερινότητας μιας βάναυσης πόλης.

  Ο μέγας Takeshi Kitano λοιπόν κρύβεται πίσω από αυτήν την εξόχως ενδιαφέρουσα ταινία του Hiroshi Shimizu. Ο οποίος Shimizu δεν είναι κανένας τυχαίος, καθώς υπήρξε επί χρόνια μαθητής του Κιτάνο και βοηθός του. Συγκεκριμένα υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη σε τέσσερις ταινίες του Κιτάνο, τις: Kizzu ritân, Hana-bi, Kikujirô no natsu και Brother!

 Με το «Chicken Heart» υπογράφει την μόλις δεύτερη δική του ταινία, έχοντας προηγηθεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το «Ikinai».
 Δικό του είναι και το αρκετά ενδιαφέρον σενάριο, που αναφέρεται σε τρεις άνδρες με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες, που στην πραγματικότητα δεν είναι ικανοί να πραγματοποιήσουν. Εξ ου και ο πραγματικά ευφυής τίτλος, που ερμηνεύει επακριβώς το νόημα που θέλει να περάσει ο Shimizu για τους ήρωές του. Άντρες με δύναμη, όνειρα αλλά καρδιά κότας!

 Παραγωγής της Office Kitano λοιπόν και όντας επί χρόνια μαθητής και βοηθός του Κιτάνο, ο Σιμίζου έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τον σημαντικό δάσκαλό του. Με όπλο το πολύ καλό μαύρο χιούμορ του "Beat" Takeshi, ο Σιμίζου αναπτύσσει πολύ όμορφα ένα δυνατό, σοβαρό θέμα για τις φιλοδοξίες ονειροπόλων ανδρών.
 Ο 20 και κάτι Ιβάνο προσφέρεται, με αντάλλαγμα λίγα χρήματα, ως ανθρώπινος σάκος του μποξ σε μεθυσμένους επιχειρηματίες που ψάχνουν κάτι να ξεσπάσουν από τα βάσανα και τα άγχη τους.
 Ο 30 και κάτι Μαρού πουλάει αρχικά καπέλα, για να συνεχίσει στην πορεία να ψάχνει στυς δρόμους για φαλακρούς και να τους πουλάει εμφυτεύσεις μαλλιών.
 Τέλος, ο 50 και κάτι Σάντα ο πιο ονειροπόλος της παρέας φτιάχνει μόνος ένα παλιό καΐκι, με το οποίο θέλει να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο. Να κάνει τον γύρο του κόσμου.
 Οι τρεις φίλοι μαζεύονται κάθε βράδυ στο αγαπημένο τους στέκι, κουβεντιάζοντας για την καθημερινή, ρουτινιάρικη και άχαρη ζωή τους και προσπαθώντας να ρίξουν γυναίκες, με ελάχιστη έως μηδαμινή επιτυχία.

 Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι καλές και η σκηνοθεσία του Shimizu πολύ δυνατή. Δεν ξέρω αν έχει βάλει και το χεράκι του ο Kitano, αλλά έτσι κι αλλιώς οι επιρροές γύρω από την γενικότερη αισθητική του Takeshi είναι περισσότερο από εμφανείς.

 Οι φανς του Κιτάνο θα την εκτιμήσουν δεόντως!

 Βαθμολογία: 6/10