Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Chariots of Fire, Hugh Hudson, 1981


 "Οι Δρόμοι της Φωτιάς", όπως είναι ο μεταφρασμένος στα ελληνικά τίτλος, είναι μία ελαφρώς υπερτιμημένη κατά την γνώμη μου, αγγλική ταινία, που συγκινεί σε κάποια σημεία λόγο των αληθινών γεγονότων που αφηγείται. Από τον σκηνοθέτη Hugh Hudson (I Dreamed of Africa) και το 1981. Παρ' όλα αυτά την προτείνω, κυρίως χάρις στην πανέμορφη και βραβευμένη με Όσκαρ μουσική του δικού μας, Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ή αλλιώς, Vangelis! Αλλά βέβαια και για τα υπέροχα μηνύματα που περνάει και έχουν να κάνουν με τα αθλητικά ιδεώδη, τα οποία τείνουμε να ξεχάσουμε τη σήμερον ημέρα...

 Η υπόθεση της ταινίας:
  Η αληθινή ιστορία δύο Βρετανών αθλητών του στίβου που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς του 1924.
Ο Έρικ είναι ένας αφοσιωμένος Χριστιανός που τρέχει για να ευχαριστήσει του Θεό και αρνείται να τρέξει την Κυριακή, ενώ ο Χάρολντ, γιος ενός νεόπλουτου Εβραίου, τρέχει για τη δόξα και για να επιβεβαιώσει τη θέση του στην κοινωνία του Κέμπριτς.
Και οι δύο θα αγωνιστούν για το χρυσό μετάλλιο, αλλά και για αυτά που πιστεύουν με πάθος.


  Ξαναλέω, ότι η ταινία ίσως είναι υπερτιμημένη, καθώς ποντάρει πολλά στην "εκμαίευση" της συγκίνησης του θεατή, βασισμένη στην αληθινή, ευσυγκίνητη ιστορία των δύο ερασιτεχνών αθλητών. Ωστόσο, αξίζει, για τη μουσική του Vangelis, και φυσικά για το ιστορικό κομμάτι που αφορά στον αθλητισμό, που όλοι αγαπάμε, την αναδρομή στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα διάφορα -γνωστά και μη- αθλήματα, αλλά και τα όσα συνεπάγεται ο Αθλητισμός, αυτά τα στοιχεία και συναισθήματα που προωθεί και για όσα εξέφραζε άμα τη γενέσει του, εκείνα τα χρόνια στα οποία αναφέρεται η ταινία, αλλά και μέχρι λίγες δεκαετίες πριν. Δηλαδή, την ευγενή άμιλλα, τον υγιή συναγωνισμό (και όχι ανταγωνισμό), το αθλητικό ιδεώδες, την προαγωγή του "ευ αγωνίζεσθαι", την καλλιέργεια του αθλητικού πνεύματος, την αγωνία, το πάθος, τις ιδέες και τα πιστεύω των ίδιων των αθλητών, την μέγιστη τιμή του να λάβεις μέρος στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, τους Ολυμπιακούς Αγώνες (που σήμερα ανάγονται σε αγώνες "λαμπρών εκδηλώσεων", ντόπας, χορηγών και υπέρογκων χρηματικών επάθλων!).
 Δυστυχώς βέβαια στις μέρες μας, αυτός ο κωλοεπαγγελματισμός έχει χαλάσει πολύ το αθλητικό πνεύμα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, που δεν μπορεί να αναλυθεί σε λίγες αράδες...

 Στην ταινία και πάλι. Οι Eric Liddell και Harold Abrahams ήταν Βρετανοί αθλητές του στίβου και εμείς παρακολουθούμε την πορεία τους μέχρι το Παρίσι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, του 1924. Είναι ξεκάθαρο όμως, ότι Hudson δεν κάνει ένα αθλητικού περιεχομένου ντοκιμαντέρ. Απλά, χρησιμοποιεί ένα αληθινό, αθλητικό γεγονός για να αναπτύξει τους χαρακτήρες των 2 πρωταγωνιστών του, κάνοντας μία βαθιά ανθρωποκεντρική ταινία και για να προχωρήσει στις πολλές κοινωνικές, πολιτικές, θρησκευτικές, προεκτάσεις της ιστορίας του.
 Θα μάθουμε αρκετά και χρήσιμα στοιχεία για τη ζωή και τον χαρακτήρα των δύο αθλητών, θα παρακολουθήσουμε την πορεία της προετοιμασίας τους για το κορυφαίο αθλητικό γεγονός, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους, αλλά και τα πιστεύω τους και τις ομοιότητες και διαφορές που έχουν σαν προσωπικότητες.

 Ειδικά ο Eric Liddell υπήρξε πραγματικά σπουδαίος αθλητής και τα προσόντα του που θα δούμε στο φιλμ ανταποκρίνονται στις αληθινές δυνατότητες του Βρετανού πρωταθλητή του στίβου.

 Δεν πήρε Όσκαρ μόνο η μουσική του Παπαθανασίου, αλλά το "Chariots of Fire" τιμήθηκε με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας (στερώντας το αγαλματίδιο από τους υπέροχους "Reds" του Warren Beatty!), αλλά και καλύτερου σεναρίου και κοστουμιών.

 Βαθμολογία: 6/10

8 σχόλια:

  1. mike μάλλον θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η ταινία είναι υπερτιμημένη. Το μόνο που έχω συγκρατήσει απ'αυτήν είναι το μουσικό θέμα του Παπαθανασίου!
    Έχουν γυριστεί σκηνες κι εδώ στην Αθήνα στο Παναθηναϊκό Στάδιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εαν εξαιρέσουμε την μουσική,η ταινία σαν ταινία δεν έχει μείνει και εκτος του The reds εκείνη την χρονιά ήταν και το On golden pond,Στη Χρυσή Λίμνη απο τις πιό όμορφες ταινίες της χρονιάς.Τι να κάνουμε...Ακαδημία είναι αυτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. crispy ναι, ειναι υπερτιμημενη. Το μουσικο σκορ του Παπαθανασιου αξεχαστο!
    Πραγματι γυριστηκαν σκηνες στο "Καλλιμαρμαρο", Παναθηναϊκο Σταδιο και κανεις πολυ καλα που το επισημαινεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. academy, πολυ σωστα. "On golden pond", με Katharine Hepburn, Henry Fonda. Πολυ ομορφη ταινια και αυτη!
    Η γνωμη μου για τον "θεσμο" και τον "θειο" ειναι γνωστη. Και οι αδικιες και τα αισχη που εχουν κανει αμετρητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Περιμένω την στιγμή που θα μας προτείνεις μια ταινία με love story :))))


    Υ.Γ Καταλάθος αντί να δημοσιεύσω το σχόλιο σου στην ανάρτηση μου το απέρριψα.
    pleaseeeeeeeeeeeeeee θα μου ξανά γράψεις;
    :))

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε τι, απο μενα το περιμενεις;; Αν εννοεις σπαραχτικα μελοδραματα, δε νομιζω να γραψω κατι...

    Τσεκαρε αν θες, ενα πολυ light εδω: http://greatdirectorsgreatmovies.blogspot.com/2009/10/brief-encounter-david-lean-1945.html,

    η ενα πιο "βαρυ" εδω: http://greatdirectorsgreatmovies.blogspot.com/search/label/Rainer%20Werner%20Fassbinder

    Τωρα παλι ποτε δεν ξερεις, μπορει να μου την δωσει καμια μερα και να γραψω για την "Ερωτικη Επιθυμια" η για το "Ημερολογιο"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε μου καταρχάς συγχαρητήρια για το blog σου. Βλέπω ότι έχουμε δύο κοινά ενδιαφέροντα. Τον κινηματογράφο και την ομάδα μας. Όσον αφορά για την ταινία μια χαρά τα λες όπου σίγουρα είναι πολύ υπερτιμημένη. Χωρίς την καταπληκτική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου θα ήταν μια αδιάφορη ταινία από συμπαθητική που είναι τώρα. Όντως το “On Golden Pond” ήταν μια πολύ όμορφη και συγκινητική ταινία με τα δυο ιερά αυτά τέρατα του κινηματογράφου.
    Και μια βαθμολογία από εμένα:

    2,5: Απλώς ενδιαφέρον (+)

    0: Κακή / 1: Μετριότατη / 2: Απλώς ενδιαφέρον / 3: Καλή / 4: Πολύ καλή / 5: Αριστούργημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπερα argiri-cinefil και καλως ηρθες. Νασαι καλα, ευχαριστω για τα καλα λογια.
    Η ταινια ειναι υπερτιμημενη ναι, ο Παπαθανασιου ομως συνθετει ενα αξεχαστο μουσικο score.
    Με βαση το βαθμολογικο σου συστημα, συμφωνω με το 2,5.

    Με τις ταινιες που γραφεις στο προφιλ σου, το σιγουρο ειναι οτι αναμενουμε και το δικο σου blog με ενδιαφερον!

    Υσ.: Η Τριφυλλαρα δεν τα καταφερε σημερα, το σημαντικο ειναι να παρει το ντερμπι την Κυριακη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή